Niedobór witaminy C - obrazek wyróżniający

Niedobór witaminy C – objawy i skutki

Autor: Monika Sejbuk 19 paź 2022

Witamina C jest jedną z najbardziej znanych witamin o szerokim spektrum działania na nasz organizm. Po raz pierwszy została wyodrębniona z papryki w 1928 roku przez węgierskiego biochemika – Alberta Szenta-Görgyiego, za co został on uhonorowany nagrodą Nobla. Po ustaleniu struktury kwasu askorbinowego opracowano jego syntezę, a witaminę C nazwano kwasem askorbinowym, gdyż to jego niedobór wywoływał szkorbut.

Spis treści

    Witamina C – co warto o niej wiedzieć?

         Kwas askorbinowy poznano już w pierwszej połowie XX wieku, kiedy to wykazano, że posiada on właściwości przeciwgnilne (przeciwszkorbutowe). Szkorbut (gnilec) to najczęstszy objaw niedoboru witaminy C, który znany był już w średniowieczu. Już wtedy łączono go z niewłaściwym sposobem odżywiania, ubogim w świeże warzywa i owoce. Jednak dopiero po dokonaniu syntezy kwasu askorbinowego  i określeniu jego przynależności do odpowiedniej grupy chemicznej, stwierdzono że związek ten ma znacznie więcej właściwości niż tylko empirycznie stwierdzone działanie przeciwgnilne. 

    • Witamina C wpływa na uszczelnienie naczyń krwionośnych, co znacznie zmniejsza rozprzestrzenianie się wirusów i bakterii.
    • Wspomaga układ odpornościowy, dlatego jest niezbędna do pochłaniania drobnoustrojów chorobotwórczych przez białe krwinki.
    • Obniża ryzyko powstawania chorób serca i naczyń krwionośnych.
    • Jest skuteczna w pomocy w walce z miażdżycą.
    • Odpowiada za produkcję kolagenu, który przyśpiesza gojenie się ran i zrastanie kości.
    • Wspomaga produkcję glutationu – głównego neutralizatora toksyn w wątrobie.
    • Wykazuje działanie przeciwnowotworowe.
    • Usuwa jony metali ciężkich z organizmu.
    • Reguluje ciśnienie tętnicze.
    • Poprawia kondycję i wygląd skóry.

    Jakie są przyczyny niedoboru witaminy C?

         Najczęstszą przyczyną niedoboru witaminy C w organizmie jest nieodpowiednia dieta, uboga w świeże owoce i warzywa, gdyż ludzki organizm sam nie może jej syntezować, dlatego musi pochodzić ze źródeł zewnętrznych. Przyczyną niedoboru witaminy C mogą być także choroby, które zmniejszają zdolność organizmu do wchłaniania składników odżywczych z pokarmów. Do tych chorób m.in. zaliczamy:

    • anoreksja,
    • wrzodziejące zapalenie jelita grubego,
    • choroba Leśniowskiego-Crohna,
    • bulimia,
    • choroby nowotworowe, które wymagają stosowania chemioterapii,
    • choroby psychiczne, które wymagają leczenia farmakologicznego.

    Ponadto, do obniżenia poziomu witaminy C w organizmie przyczyniają się też liczne infekcje, stany zapalne, wiek, spożywanie alkoholu, narkotyków i palenie tytoniu, a także restrykcyjna dieta spowodowana innymi czynnikami.

    Dodatkowo na niedobory witaminy C mogą być narażone:

    • kobiety w ciąży i karmiące piersią,
    • kobiety, które stosują antykoncepcję hormonalną,
    • pacjenci, którzy stosują niektóre leki, np. aspirynę, barbiturany, sulfonamidy,
    • osoby narażone na działanie smogu i toksyn,
    • osoby pozostające w ciągłym stresie.

    Jakie są objawy niedoboru witaminy C?

         Niedobór witaminy C może powodować osłabienie naczyń włosowatych i doprowadzić do rozwoju niedokrwistości. Zbyt niski poziom kwasu askorbinowego może przyczyniać się do rozwoju astmy, zmian w kościach i chrząstkach, a nawet spowodować rozwój szkorbutu. Przede wszystkim witamina C znana jest z działania wzmacniającego naszą odporność, gdyż pomaga chronić organizm przed drobnoustrojami i infekcjami – zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym. Dlatego sam niedobór witaminy C zwykle nie jest groźny dla naszego życia, jednak długotrwałe braki mogą nieść za sobą poważne konsekwencje dla naszego zdrowia.

    Do charakterystycznych objawów niedoboru witaminy C zalicza się:

    • ogólne osłabienie i zmęczenie,
    • bóle mięśni i stawów,
    • brak apetytu,
    • nadczynność tarczycy,
    • osteoporozę,
    • obniżenie odporności,
    • trudności w gojeniu się ran,
    • infekcje,
    • zapalenie błony śluzowej,
    • krwawienie dziąseł,
    • skłonność do występowania siniaków,
    • apatia, ospałość, stany depresyjne,
    • anemia.

         Niedobór witaminy C może rozwijać się latami, dlatego początkowe objawy mogą wydawać się nieoczywiste i najczęściej są bagatelizowane. O ile pierwsze sygnały, w postaci obniżonego nastroju, możemy bagatelizować, o tyle kolejne tj. pogorszenie się stanu naszej skóry, włosów i paznokci, opuchnięte i krwawiące dziąsła, czy pojawiające się znikąd siniaki, powinny być dla nas sygnałem alarmowym. 

    Jakie są skutki niedoboru witaminy C?

          Przewlekły niedobór witaminy C może zwiększać ryzyko zachorowania na miażdżycę, a nawet niektóre nowotwory, prowadzić do wzrostu ciśnienia tętniczego i cholesterolu. Zmniejszenie syntezy kolagenu, wywołane niedoborem witaminy C skutkuje kruchością naczyń krwionośnych, co powoduje wysięki, sińce, a nawet krwotoki wewnętrzne, które mogą być przyczyną zgonu. W skutek zmniejszonej odporności może też dojść do ogólnego zakażenia organizmu – sepsy, która także może prowadzić do śmierci. 

    Jednak najpopularniejszą chorobą spowodowaną niedoborem witaminy C jest szkorbut. Jego objawy dotykają wielu tkanek:

    • kości,
    • stawów,
    • dziąseł,
    • zębów.

    Dlatego typowym skutkiem ubocznym długotrwałego niedoboru witaminy C zwykle jest utrata uzębienia. 

         Witamina C przyczynia się do obrony immunologicznej, wspierając różne funkcje komórkowe wrodzonego i adaptacyjnego układu odpornościowego. Pełni funkcję bariery ochronnej przed patogenami. Gromadząc się w naszych komórkach, wytwarza reaktywną formę tlenu, czym ostatecznie zabija drobnoustroje chorobotwórcze. 

         Kwas askorbinowy niezbędny jest też do prawidłowego wchłaniania żelaza z układu pokarmowego, dlatego jego niedobór może prowadzić do anemii. Skutki nieleczonej niedokrwistości, wywołanej niedoborem żelaza, obejmują zarówno skórę, jak i inne narządy – stąd pojawiające się zajady, czy zmiany na paznokciach. 

         Niedobór witaminy C grozi też przyspieszeniem procesów starzenia, którego pierwsze objawy widoczne są na skórze. Ponadto, długotrwały niedobór witaminy może powodować choroby układu sercowo-naczyniowego, np. niewydolność serca, czy choroby psychiczne, a także nowotwory.

    Profilaktyka – jak zapobiegać niedoborom witaminy C?

         W związku z tym, że nasz organizm nie jest w stanie sam syntetyzować kwasu askorbinowego, musimy mu dostarczać go wraz z pożywieniem, Dlatego odpowiednią podaż witaminy C gwarantuje zbilansowana dieta, bogata w świeże owoce i warzywa. 

         Bogatym źródłem kwasu askorbinowego są:

    • owoce dzikiej róży,
    • natka pietruszki,
    • rokitnik,
    • cebula i czosnek,
    • cytrusy,
    • jeżyny,
    • kiwi,
    • brukselka,
    • papryka,
    • pomidory,
    • karczochy,
    • ziemniaki,
    • jabłka.

    Wbrew pozorom, jego największe ilości obecne są w produktach niewykazujących kwaśnego smaku, jakim charakteryzuje się witamina C.

         Przyjęcie odpowiedniej porcji witaminy C zagwarantuje nam spożycie przynajmniej pięciu z wymienionych owoców lub warzyw w dowolnej postaci, aczkolwiek unikajmy ich pasteryzowania czy gotowania, które powodują degradację tej witaminy.

         Z kolei jeśli pacjent zmagający się z niedoborem witaminy C ma problem z dostarczeniem odpowiedniej jej ilości wraz z dietą (nietolerancja produktów, czy alergia), może on sięgnąć po preparaty zawierające kwas askorbinowy lub acerolę. Suplementy dostępne są w wielu sklepach i aptekach bez recepty, w postaci: tabletek, kapsułek, proszków, tabletek musujących, a nawet herbatek. 

    Zobacz także:

    Bibliografia:

    Monika Sejbuk - ekspert Biowen

    Monika Sejbuk

    Magister dietetyki

    Uwielbia pomagać zmieniać nawyki żywieniowe i tworzyć nowe- zdrowsze. Tworzy innowacyjne spojrzenie na zdrowy tryb życia, który nie jest restrykcyjny a przyjemny

    Komentarze

    Zostaw komentarz

    Pamiętaj, komentarze muszą zostać zatwierdzone, zanim zostaną opublikowane.