Nie możesz się wypróżnić? Zobacz, skąd biorą się zaparcia i jak je złagodzić

Zaparcia? To nie tylko dyskomfort, ale realny sygnał, że twoje jelita potrzebują pomocy. Brak regularnych wypróżnień, wzdęcia czy uczucie ciężkości potrafią wyłączyć z normalnego funkcjonowania. Dobra wiadomość? W wielu przypadkach wystarczą proste zmiany, by wszystko wróciło do normy. Dowiedz się, jak skutecznie poradzić sobie z zaparciami.

Czym są zaparcia?

Zaparcia, potocznie nazywane zatwardzeniem, to częsty problem związany z funkcjonowaniem przewodu pokarmowego. Występują, gdy wypróżniasz się rzadziej niż zwykle (czyli ≤2 razy w tygodniu). Stolec jest twardy, suchy lub oddawany z dużym wysiłkiem. Może też towarzyszyć temu uczucie niepełnego wypróżnienia lub całkowita trudność z oddaniem stolca. Czasami pojawia się też ból w dolnej części brzucha, wzdęcia, a nawet nudności.

Zaparcia mogą mieć charakter ostry (pojawiają się nagle i zazwyczaj są krótkotrwałe) lub przewlekły (utrzymują się powyżej trzech miesięcy). Długotrwałe problemy z wypróżnianiem często wymagają dokładnej diagnostyki.

Jakie są rodzaje zaparć?

• Nawykowe –  związane z nieprawidłowym stylem życia, np. tłumieniem potrzeby wypróżnienia, brakiem błonnika pokarmowego czy zbyt małą ilością płynów.
• Czynnościowe – wynikające z zaburzonej perystaltyki jelit, bez konkretnej przyczyny organicznej.
• Wtórne – towarzyszące innym chorobom, np. cukrzycy, niedoczynności tarczycy czy chorobie Parkinsona.
• Polekowe – będące skutkiem ubocznym stosowania niektórych leków.
• Organiczne – np. w przebiegu guza jelita grubego.

Od czego są zaparcia?

Jeśli masz trudność z oddaniem stolca, najczęściej winna jest dieta, siedzący tryb życia lub stres. Jednak to nie wszystko. Zaparcia mogą też wynikać z przyjmowanych leków albo być objawem choroby. Sprawdź, co może je powodować.

Zbyt mało błonnika i wody

Twoje jelita potrzebują błonnika i wody, żeby pracować płynnie. Błonnik działa jak miotła – zwiększa objętość mas kałowych i sprawia, że przesuwają się łatwiej przez jelito grube. Gdy brakuje go w diecie, treść jelitowa staje się zbyt zbita i zalega dłużej. To spowalnia defekację i może prowadzić do twardego stolca, którego trudno się pozbyć.

Sam błonnik jednak nie wystarczy. Potrzebujesz też odpowiedniej ilości płynów – inaczej stolec staje się suchy, twardy i trudny do wydalenia. Odwodnienie to częsta, ale często pomijana przyczyna zaparć.

Zaparcia często pojawiają się też wtedy, gdy w menu dominują produkty wysokoprzetworzone – gotowe dania, białe pieczywo, fast food, słodycze. Taka dieta osłabia perystaltykę jelit, zaburza pracę mikrobiomu i utrudnia wypróżnienia.

Brak ruchu

Jelita pracują lepiej, gdy się ruszasz. Aktywność fizyczna pobudza perystaltykę – czyli falowe ruchy jelit, które przesuwają masy kałowe w stronę odbytu. Gdy spędzasz większość dnia w pozycji siedzącej, ten naturalny mechanizm zaczyna zwalniać.

Brak ruchu to częsta przyczyna zaparć, nie tylko u osób starszych. Dotyczy też tych, którzy pracują przy biurku, rzadko spacerują i unikają wysiłku fizycznego. Organizm przyzwyczaja się do bezruchu – a wraz z nim spowalnia cały przewód pokarmowy.

Problem nasila się u osób po operacjach, przy dłuższym unieruchomieniu lub rekonwalescencji. Nawet krótki okres braku ruchu może zaburzyć rytm wypróżnień. Gdy dodatkowo pojawi się dieta uboga w błonnik i niedobór płynów, zaparcia pojawiają się niemal automatycznie.

Stres i codzienne nawyki

Układ pokarmowy jest ściśle powiązany z układem nerwowym. Stres, napięcie, zmęczenie – to wszystko może wpływać na rytm wypróżnień.

Zaparcia mają też związek z codziennymi przyzwyczajeniami. Jeśli często wstrzymujesz potrzebę oddania stolca, jelita zaczynają reagować oporniej. Tak dzieje się np. wtedy, gdy nie chcesz korzystać z toalety w pracy, podróży czy miejscach publicznych. Z czasem potrzeba wypróżnienia staje się coraz mniej wyraźna, a stolec – coraz twardszy.

Jakie są inne przyczyny zaparć?

Czasem zaparcia nie wynikają ani z diety, ani z trybu życia. Mogą być skutkiem ubocznym leków lub objawem choroby, która wpływa na pracę jelit.

Niektóre leki mogą utrudniać pracę jelit i prowadzić do zaparć. Najczęściej dotyczy to silnych środków przeciwbólowych, takich jak opioidy. Problemy mogą też pojawić się po lekach przeciwdepresyjnych, uspokajających i przeciwpsychotycznych. Zaparcia często wywołują także preparaty z żelazem lub wapniem, leki przeciwhistaminowe i moczopędne – zwłaszcza jeśli pijesz za mało wody.

Zaparcia mogą być sygnałem, że coś nie działa prawidłowo w organizmie. Czasem to jeden z pierwszych objawów choroby, o której jeszcze nie wiesz. Często winna jest niedoczynność tarczycy – spowalnia metabolizm i osłabia pracę jelit. U osób z cukrzycą zaparcia wynikają z uszkodzenia nerwów odpowiedzialnych za prawidłowe funkcjonowanie przewodu pokarmowego.

Problemy z wypróżnianiem mogą pojawiać się też przy chorobach neurologicznych, takich jak choroba Parkinsona czy stwardnienie rozsiane. W tych przypadkach jelita nie otrzymują właściwych sygnałów do działania.

Co pomaga na zaparcia?

W wielu przypadkach wystarczy kilka prostych zmian, żeby usprawnić pracę jelit i odzyskać regularne wypróżnienia. Oto co może pomóc:

• regularne posiłki – jedz o stałych porach, nie pomijaj śniadań i nie odkładaj obiadu na wieczór,
• więcej ruchu – spaceruj, rozciągaj się, wstań od biurka co godzinę – nawet lekka aktywność pobudza perystaltykę,
• więcej płynów – pij wodę regularnie w ciągu dnia, nie tylko do posiłków, nawodnienie ma bezpośredni wpływ na konsystencję stolca,
• czas na spokojne wypróżnienie – nie wstrzymuj potrzeby i nie spiesz się w toalecie, najlepiej wypróżniać się o podobnej porze każdego dnia.

Jeśli te metody nie wystarczą, czasem konieczne jest zastosowanie preparatów przeczyszczających. Warto jednak traktować je jako wsparcie doraźne, a nie stałe rozwiązanie.

Co na zaparcia w ciąży?

Zaparcia w ciąży są bardzo częste. Odpowiadają za nie przede wszystkim zmiany hormonalne – wysoki poziom progesteronu rozluźnia mięśnie gładkie, w tym także jelita. Jelito grube pracuje wolniej, a masa kałowa przesuwa się mniej dynamicznie. Do tego dochodzi ucisk powiększającej się macicy na dolny odcinek przewodu pokarmowego i mniejsza aktywność fizyczna. Wiele kobiet w ciąży przyjmuje też preparaty z żelazem, które dodatkowo mogą powodować zaparcia.

Co pomaga? Właściwie to samo, co przy zwykłych zaparciach: więcej błonnika, odpowiednie nawodnienie, codzienny ruch i regularne wypróżnienia. Jeśli mimo zmian zaparcia się utrzymują, skonsultuj się z lekarzem – nie każdy lek na zaparcia można stosować w ciąży.

Co na zaparcia  u dzieci?

Zaparcia u dzieci pojawiają się częściej, niż myślisz. Zwykle wynikają z niewłaściwej diety, zbyt małej ilości płynów lub braku ruchu. Ale u najmłodszych dużą rolę odgrywają też emocje i codzienne nawyki.

Dzieci potrafią wstrzymywać wypróżnienie z różnych powodów – boją się bólu, wstydzą się korzystać z toalety poza domem albo nie chcą przerywać zabawy. Im dłużej powstrzymują się od oddania stolca, tym trudniej wrócić do naturalnego rytmu.

Co może pomóc?

• lekkostrawna dieta z dużą ilością warzyw, owoców i pełnych zbóż,
• więcej płynów – najlepiej wody,
• regularna aktywność – zabawy na świeżym powietrzu, jazda na rowerze, ruch w ciągu dnia,
• spokojna atmosfera wokół korzystania z toalety – bez pośpiechu i bez presji.

Jeśli zaparcia nawracają, a dziecko narzeka na ból brzucha, ma twardy stolec lub wstrzymuje wypróżnianie, warto skonsultować się z pediatrą. W razie potrzeby lekarz może zalecić bezpieczne preparaty wspomagające.

Domowe sposoby na zaparcia

Zmiana diety i stylu życia to podstawa, ale są też proste metody, które możesz wprowadzić od razu, aby poradzić sobie z zaparciami. Czasem wystarczy drobna zmiana codziennych nawyków, by pobudzić jelita do działania.

Co zatem warto robić?

• Ustal porę wypróżnienia. Jelita lubią regularność. Postaraj się codziennie, najlepiej rano po śniadaniu, spokojnie usiąść w toalecie. Nawet jeśli nie czujesz potrzeby – z czasem ciało zacznie reagować na ten rytm.
• Zmień pozycję na toalecie. Podniesienie kolan powyżej bioder (np. z użyciem małego stołka pod stopy) ułatwia wypróżnienie. To prosta zmiana, która może zrobić dużą różnicę.
• Ciepła kąpiel lub termofor na brzuch. Ciepło działa rozluźniająco na mięśnie jelit. Możesz wypróbować kąpiel, prysznic lub położyć termofor na dolną część brzucha.
• Masaż brzucha. Delikatne, koliste ruchy zgodne z kierunkiem zegara (czyli z przebiegiem jelita grubego) mogą pobudzić perystaltykę. Wykonuj masaż na leżąco, powoli i bez nacisku.
• Odrobina ruchu. Nawet krótki spacer może zadziałać jak naturalny stymulant. Szczególnie pomocne bywają ćwiczenia rozciągające i skręty tułowia.

Stosowane regularnie, takie sposoby mogą wspomóc pracę jelit i ułatwić wypróżnianie – szczególnie przy łagodnych zaparciach.

Jaka dieta na zaparcia będzie najlepsza?

To, co jesz i pijesz, ma bezpośredni wpływ na rytm wypróżnień. Przy zaparciach liczy się nie tylko jakość diety, ale też jej regularność i odpowiednie nawodnienie.

Najważniejszy jest błonnik. To składnik, którego jelita nie trawią, ale który ułatwia przesuwanie mas kałowych przez jelito grube. Zwiększa ich objętość, wiąże wodę i pobudza perystaltykę. W diecie warto uwzględniać zarówno błonnik rozpuszczalny (np. z owoców, warzyw, siemienia lnianego), jak i nierozpuszczalny (np. z otrębów, produktów pełnoziarnistych). 

Przy zaparciach zaleca się, aby dieta dostarczała minimum 15 gramów błonnika na każde 1000 kalorii diety, co oznacza, że przy diecie 2000 kcal powinno to być co najmniej 30 gramów błonnika dziennie. Lekarz lub dietetyk może zalecić jeszcze większe zwiększenie ilości błonnika, w zależności od przypadku. Należy pamiętać, że zwiększając ilość błonnika, trzeba równocześnie zwiększać ilość wypijanych płynów, aby uniknąć pogorszenia zaparć (minimum 30 ml wody na każdy kilogram masy ciała dziennie, co dla osoby ważącej 75 kg oznacza około 2250 ml). W upalne dni, przy intensywnej aktywności fizycznej lub podczas gorączki warto zwiększyć ilość wypijanych płynów jeszcze bardziej.

W codziennej diecie warto uwzględniać produkty, które naturalnie wspierają pracę jelit. Suszone śliwki dostarczają nie tylko błonnika, ale też naturalnych cukrów, takich jak sorbitol, który działa łagodnie przeczyszczająco. Fermentowane napoje mleczne – kefir, jogurt naturalny czy maślanka – wspierają florę bakteryjną jelit i mogą ułatwiać regularne wypróżnianie. Z kolei siemię lniane i nasiona chia pęcznieją w przewodzie pokarmowym, zwiększając objętość mas kałowych i poprawiając ich konsystencję.

Oto kilka dodatkowych zasad, które mogą pomóc:

• jedz więcej warzyw i owoców – najlepiej ze skórką, jeśli to możliwe,
• sięgaj po produkty pełnoziarniste – pieczywo razowe, kasze, brązowy ryż, płatki owsiane,
• dodawaj do posiłków siemię lniane lub nasiona chia – to naturalne źródła błonnika rozpuszczalnego,
• włącz do diety fermentowane produkty mleczne – jogurt naturalny, kefir czy maślanka wspierają mikrobiom jelitowy,
• unikaj przetworzonych dań i słodyczy – zawierają dużo tłuszczu i cukru, a prawie wcale błonnika,
• pij wodę przez cały dzień – nie tylko do posiłków, ale regularnie, małymi łykami.

Zwiększając ilość błonnika, rób to stopniowo. Nagła zmiana może wywołać wzdęcia, bóle brzucha albo jeszcze bardziej utrudnić wypróżnienie – szczególnie jeśli nie pijesz wystarczająco dużo wody.

Przykładowy jadłospis na zaparcia na jeden dzień

Ten jadłospis dostarcza dużo błonnika, wspiera perystaltykę i pomaga w utrzymaniu regularnych wypróżnień. Jest prosty, oparty na łatwo dostępnych składnikach i nie wymaga skomplikowanego gotowania.

Śniadanie: owsianka z płatków owsianych górskich na wodzie lub napoju roślinnym z dodatkiem siemienia lnianego, banana, borówek i masła orzechowego.

Drugie śniadanie: jogurt naturalny z 2 łyżkami otrębów pszennych i kiwi.

Obiad: kasza gryczana z warzywami gotowanymi na parze (brokuł, marchew, cukinia) i pieczoną ciecierzycą.

Podwieczorek: garść suszonych śliwek lub moreli.

Kolacja: Kanapki z chleba żytniego na zakwasie z pastą z awokado i rzodkiewką.

Dodatkowo w ciągu dnia wypijaj odpowiednią ilość płynów – najlepiej wody, naparów ziołowych lub wody z cytryną.

Warto wiedzieć: Jednym z najlepiej przebadanych modeli żywienia przy zaparciach jest dieta śródziemnomorska. Opiera się na dużej ilości warzyw, owoców, roślin strączkowych, oliwie z oliwek, rybach i fermentowanych produktach mlecznych. To sposób jedzenia, który naturalnie dostarcza dużo błonnika i wspiera mikrobiom jelitowy.

Jakie suplementy na zaparcia warto stosować?

Suplementy mogą wspierać walkę z zaparciami, szczególnie jeśli dieta i codzienne nawyki nie przynoszą wystarczających efektów. Najczęściej stosowane to:

• suplementy z błonnikiem – zawierają m.in. babkę płesznik, babkę jajowatą, inulinę, błonnik z akacji, zwiększają objętość stolca i ułatwiają jego przesuwanie przez jelito,
• cytrynian magnezu – w większych dawkach działa rozluźniająco i może łagodnie pobudzać perystaltykę jelit,
• kwasy omega-3 (np. z oleju lnianego, oleju rybiego) – wspierają procesy przeciwzapalne w jelitach, mogą łagodnie poprawiać pasaż jelitowy i sprzyjać lepszemu nawilżeniu mas kałowych,
• maślan sodu – wspiera regenerację nabłonka jelita, może poprawiać perystaltykę jelit i komfort trawienia,
• probiotyki – wybrane szczepy (szczególnie Bifidobacterium i Lactobacillus) wspierają mikrobiom jelitowy i pomagają przywrócić prawidłowy rytm wypróżnień,
• ziołowe mieszanki przeczyszczające – np. z senesem, kruszyną lub rzewieniem, działają skutecznie, ale powinny być stosowane wyłącznie doraźnie – długotrwałe użycie może rozleniwić jelita.

Każdy suplement warto dobrać indywidualnie i stosować zgodnie z zaleceniami – szczególnie przy preparatach działających przeczyszczająco.

Jak leczyć zaparcia?

Leczenie zaparć zależy od tego, co je powoduje. Jeśli problem ma charakter przewlekły, warto zacząć od podstaw – zmiany diety, zwiększenia ilości wypijanych płynów, regularnej aktywności i poprawy codziennych nawyków. To często wystarcza, żeby przywrócić naturalny rytm wypróżnień.

Kiedy jednak te metody zawodzą, można sięgnąć po preparaty dostępne bez recepty. Do najczęściej stosowanych należą:

• środki osmotyczne – np. makrogole, laktuloza, które zatrzymują wodę w jelicie i zmiękczają stolec,
• środki zwiększające objętość mas kałowych – np. błonnik roślinny, który wiąże wodę i pobudza perystaltykę (działają z opóźnieniem, wymagają nawodnienia),
• środki działające drażniąco – np. bisakodyl lub senes; pobudzają jelita do skurczu, ale mogą powodować skurcze brzucha i nie są zalecane do codziennego stosowania,
• czopki i lewatywy – działają miejscowo, pomagają przy nagłej potrzebie ulgi, ale nie rozwiązują przyczyny problemu.

W niektórych przypadkach konieczne może być zastosowanie leków dostępnych na receptę. Lekarze mogą zalecić m.in. środki regulujące motorykę jelit, takie jak prukalopryd, lub leki działające na poziomie receptorów serotoninowych, stosowane w przewlekłych zaparciach opornych na leczenie. W przypadku osób z ciężkimi zaparciami np. związanymi z chorobami neurologicznymi, może być też rozważane leczenie szpitalne lub zabiegi wspomagające opróżnianie jelit. Takie rozwiązania zawsze wymagają indywidualnej oceny i nadzoru specjalisty.

Jak diagnozować zaparcia i kiedy szukać pomocy lekarskiej?

Zaparcia mogą być łagodne i przejściowe, ale jeśli utrzymują się dłużej niż kilka tygodni, warto skonsultować się z lekarzem. Szczególnie jeśli nie pomagają zmiany w diecie i stylu życia, a problem zaczyna wpływać na codzienne funkcjonowanie.

Do niepokojących sygnałów należą:

• nagła zmiana rytmu wypróżnień,
• obecność krwi w stolcu,
• uczucie niepełnego wypróżnienia mimo parcia,
• ból w jamie brzusznej, wzdęcia, utrata apetytu,
• naprzemienne występowanie zaparć i biegunek,
• spadek masy ciała bez wyraźnej przyczyny,
• dodatni wynik testu na krew utajoną w stolcu,
• zaparcia u osób po 50. roku życia, które wcześniej ich nie miały.

W procesie diagnostycznym lekarz zapyta o częstotliwość wypróżnień, konsystencję stolca, sposób odżywiania i codzienne nawyki. W razie potrzeby zleci badania laboratoryjne, USG jamy brzusznej, kolonoskopię lub testy na krew utajoną w kale.

Coraz częściej do monitorowania objawów zaparć wykorzystuje się nowe technologie. Przykładem są systemy oparte na sztucznej inteligencji, które pozwalają automatycznie analizować kształt i konsystencję stolca – zgodnie ze skalą Bristol. Takie narzędzia mogą wspomóc obiektywną ocenę zaburzeń rytmu wypróżnień, zarówno w badaniach klinicznych, jak i codziennej praktyce lekarskiej [1].

 Czy zaparcia mogą prowadzić do powikłań?

Zaparcia same w sobie raczej nie są groźne, ale jeśli trwają długo i nie reagujesz na pierwsze objawy, mogą prowadzić do powikłań. Jednym z najczęstszych skutków są hemoroidy i szczelina odbytu – wynikają z silnego parcia i oddawania twardego stolca. Częste zaparcia zwiększają też ryzyko zalegania mas kałowych w odbytnicy, co może prowadzić do tzw. zaparcia nawykowego, w którym organizm przestaje naturalnie reagować na potrzebę wypróżnienia.

U niektórych osób dochodzi do rozdęcia jelita grubego, zatrzymania gazów i nasilenia wzdęć. Przewlekłe problemy z wypróżnieniem mogą też wpływać na mikrobiom jelitowy, prowadząc do stanów zapalnych, osłabienia odporności i zaburzeń wchłaniania składników odżywczych. U osób starszych lub przewlekle chorych może to prowadzić do spadku apetytu, pogorszenia samopoczucia i ogólnego osłabienia organizmu.

Zdarza się również, że przewlekłe zaparcia utrudniają diagnostykę poważniejszych chorób – np. zmian nowotworowych w jelicie grubym, które przez długi czas mogą dawać podobne objawy. Dlatego warto traktować zaparcia poważnie i nie ignorować ich przez dłuższy czas.

Badania nad zaparciami

W ostatnich latach rośnie liczba badań oceniających związki między sposobem odżywiania a zaparciami. Analizowane są nie tylko ilość błonnika, ale też rodzaj spożywanych tłuszczów i cukrów prostych, a także działanie fermentowanych produktów mlecznych, nawodnienia, probiotyków i prebiotyków. Poznaj więc kilka rozwiązań, które mogą być pomocne w zwalczaniu zaparć, które można znaleźć w badaniach naukowych.

Zielone kiwi może być naturalnym wsparciem dla osób z zaparciami. W badaniu codzienne spożywanie dwóch kiwi zwiększyło liczbę wypróżnień w tygodniu. Owoce te pomogły także w zmniejszeniu wzdęć i uczucia ciężkości. Kiwi jest źródłem błonnika, który zwiększa objętość stolca i ułatwia jego przesuwanie w jelitach. Zawiera też enzymy, które wspierają trawienie i mogą zmniejszać zaleganie pokarmu. Dzięki dużej zawartości wody kiwi wspomaga nawodnienie masy kałowej [2]. 

Stosowanie wód z siarczanem magnezu może być pomocne w przypadku zaparć dzięki właściwościom osmotycznym magnezu. Po spożyciu magnez przyciąga wodę do jelit, co sprzyja zmiękczaniu i zwiększaniu objętości stolca. Dzięki temu masa kałowa łatwiej przemieszcza się przez jelito grube, co może zwiększać częstotliwość wypróżnień. Magnez może dodatkowo stymulować wydzielanie hormonów, takich jak cholecystokinina i peptyd YY, które wspierają motorykę jelit. Możliwy jest także wpływ na pracę mięśni gładkich jelit, co sprzyja ich ruchom perystaltycznym. Osoby starsze i z chorobami nerek powinny jednak zachować ostrożność przy stosowaniu takich wód ze względu na ryzyko hipermagnezemii [3].

Siemię lniane to naturalny sposób na wsparcie pracy jelit przy zaparciach. Zawiera błonnik rozpuszczalny i nierozpuszczalny, które zwiększają objętość stolca i przyciągają wodę do jelit. Dzięki temu masa kałowa staje się bardziej miękka i łatwiejsza do wydalenia. Dodatkowo siemię lniane w kontakcie z wodą tworzy śluz, który działa jak naturalny „smar” dla przewodu pokarmowego. Warto pamiętać, aby przy spożywaniu siemienia pić odpowiednią ilość wody, aby błonnik mógł działać prawidłowo [4].

Zaparcia | Podsumowanie

Zbyt mała częstotliwość wypróżnień to sygnał, że jelita nie pracują tak, jak powinny. Najczęściej wynika to z błędów w stylu życia – za mało ruchu, odwodnienie i niewłaściwa dieta. Duże znaczenie ma ilość błonnika w diecie, która bezpośrednio wpływa na konsystencję stolca i tempo jego przesuwania przez jelito grube. W wielu przypadkach wystarczą proste zmiany, by przywrócić naturalny rytm. Jeśli jednak zaparcia się utrzymują, warto poszukać przyczyny i wdrożyć odpowiednie leczenie.

FAQ

Siemię lniane na zaparcia – rano czy wieczorem?

Siemię lniane możesz stosować o dowolnej porze, ale najlepiej działa spożywane regularnie – raz dziennie, zawsze z dużą ilością wody. Dla wielu osób najwygodniej jest dodawać je do śniadania, np. do owsianki lub jogurtu. Działa wtedy łagodnie przez cały dzień i wspiera rytm wypróżnień.

Czy istnieje złoty środek na zaparcia?

Nie ma jednej metody, która działa u każdego. U większości osób problem ustępuje po zmianie diety, zwiększeniu ilości błonnika i płynów oraz wprowadzeniu ruchu. U innych potrzebne są dodatkowo leki lub suplementy. Skuteczność zależy od przyczyny zaparć – dlatego tak ważne jest indywidualne podejście.

Czy banany powodują zaparcia?

Dojrzałe banany zwykle nie powodują zaparć – zawierają błonnik rozpuszczalny, który może wspierać pracę jelit. Problem może pojawić się przy niedojrzałych bananach, które są twardsze, mniej słodkie i trudniejsze do strawienia. Jeśli masz skłonność do zaparć, lepiej wybieraj owoce miękkie i w pełni dojrzałe.

Zobacz także

Masz zaparcia albo wzdęcia? Sprawdź, czy jesz wystarczająco dużo błonnika

Czy dieta wysokobiałkowa jest zdrowa?

Bibliografia

1. https://www.researchgate.net/publication/356702777_Detection_and_Classification_of_Human_Stool_Using_Deep_Convolutional_Neural_Networks
2. Gearry R, Fukudo S, Barbara G, Kuhn-Sherlock B, Ansell J, Blatchford P, Eady S, Wallace A, Butts C, Cremon C, Barbaro MR, Pagano I, Okawa Y, Muratubaki T, Okamoto T, Fuda M, Endo Y, Kano M, Kanazawa M, Nakaya N, Nakaya K, Drummond L. Consumption of 2 Green Kiwifruits Daily Improves Constipation and Abdominal Comfort-Results of an International Multicenter Randomized Controlled Trial. Am J Gastroenterol. 2023 Jun 1;118(6):1058-1068. 
3. Bellini M, Tonarelli S, Barracca F, Rettura F, Pancetti A, Ceccarelli L, Ricchiuti A, Costa F, de Bortoli N, Marchi S, Rossi A. Chronic Constipation: Is a Nutritional Approach Reasonable? Nutrients. 2021 Sep 26;13(10):3386. 
4. Sun J, Bai H, Ma J, Zhang R, Xie H, Zhang Y, Guo M, Yao J. Effects of flaxseed supplementation on functional constipation and quality of life in a Chinese population: A randomized trial. Asia Pac J Clin Nutr. 2020;29(1):61-67.